Budama Zamanı

 

Yağmurlu bir pazartesi akşamı yorgun argın iş yerinden çıkmıştı Leyla. Yağmurun o güzel sesi ve iş çıkışı trafiğinin oluşturduğu korna sesleri birbirine karışıyordu. Islanmış toprağın kokusu yorgunluğunu bir nebze hafifletmişti. Leyla hedeflenen satış miktarını yine tutturamadığı için herkesin içinde rezil olmuş gibi hissediyordu. Toplantıda Adil Bey’in söyledikleri halen kulaklıklarında çınlıyordu.

‘’Leyla Hanım, artık kendimize bir çeki düzen verelim. Çünkü insan bir yere fayda vermiyorsa zarar vermeye başlar!’’

Adil Bey birçok kez Leyla’nın satışları tutturamamasını görmezden gelmişti. Çünkü Leyla iş konusunda kendince çaba gösteren biriydi. Sadece yaptıkları çoğu zaman esas hedefinin gereklilikleri değildi. Her çağıranın yardımına koşardı. Bu başta çok güzel görünse de günün sonunda elinde toparlayamadığı işlerle baş başa kalıyordu. Kendi masasından çok arkadaşlarının masasında vakit geçiriyordu. Bu durum onun arkadaşları arasında çok sevilmesine ama iş başarısında alt seviyelerde kalmasına sebep oluyordu. Kendi işiyle ilgili detayları araştırmada, konuları irdelemede hep dikkati dağılıyordu. Onu oyalandıran şeylerden uzak duramıyordu. Yaşadığı bu döngü bir süre sonra onu hedefi konusunda disiplinsizliğe itmişti.

Leyla o akşam işten çıktığında evin karşısındaki parkta biraz yürümek istedi. Gözü sonbaharda yapraklarını dökmüş, budanmış ağaçlara takıldı. Bu manzaranın etkisiyle düşünmeye başladı.

Bir sonraki döneme daha sağlıklı olması için budanan ağaçlar...

Baktığımızda sanki zarar verilmiş gibi görünen ama aslında gücünü kaybetmesine sebep olan dallarından kurtulması...

Bizim de kalabalık gibi görünen ama pek de fayda vermediğimiz arkadaş gruplarımızı sadeleştirmemiz... Fayda almadığımız ortamlardan ayrılmamız... Yeri geldiğinde "Hayır" deyip önceliklerimizi doğru ayarlamamız gibi.

Biz de zarar verenden uzaklaştığımızda zıddında faydalı olana yaklaşacağız. Zamanı geldiğinde yeşereceğiz tıpkı bir ağaç gibi...

Peki ne zaman budanır ağaçlar? Sonbahar döneminde. Neden? Çünkü ağaç suyunu dallardan çeker, yapraklarını döker ve sadece köklerini besler.

İşte o an kişinin her şey olumsuz gidiyor gibi hissettiği anlardır, sular çekilmiştir. İnsanın orada ekstra ilgilendiklerini bırakıp, ana hedefine konsantre olması çıkış yolu hazırlar.

Leyla’nın zihni düşündükçe açılıyor, kafasındaki soruların cevapları sanki gelmeye başlıyordu.

Peki bizim hedeflerimize konsantre olmamızı engelleyen dallarımız, budaklarımız var mı?

Eğer varsa o zaman haydi onları budama zamanı... Bizim yeşermemize engel olan fazlalıklarımızdan kurtulmanın, bizi geri çeken ve modumuzu düşüren, dikkatimizi dağıtan şeyleri budamanın tam da zamanı...

💧 

Deneyimsel Tasarım Öğretisi ve Karar temalı blog

Deneyimsel Tasarım Öğretisi, insanın amacını amaç edinmiştir. 
Hayatta mutlu ve başarılı olmak...

" İnsanoğlunun, yeryüzünde var olduğundan beri, en büyük dostu ve düşmanı hiç değişmedi. Aynadaki kişi..."  Yahya Hamurcu

Kim Kimdir İnsan Tanıma Sanatı

İlişkilerde Ustalık

Başarı Psikolojisi

Sakınmada Ustalık

Designer (Strateji Tasarımcılığı)

💧