İyi Bir Kendi Olmalı

İnsanlar kendi hayatlarını güzelleştirmek için iyi olduklarını düşündükleri insanları hayatlarına almak isterler. Bu “iyi” kavramı o kişi için bazen varlıklı olması, bazen popüler olması, bazen hoşgörülü olması, bazen ise başarılı olması olabilir. İnsanlar bu düşünce ile iyi olanı satın almak isterler. Ona sahip olmanın kendilerini daha iyi bir versiyona taşıyacaklarını düşünürler. Bunu yaparken de çoğunluğu, iyi gelmek için değil, kendisine iyi gelinmesi için yapar. Böylelikle insanlar birçok duygu ve hislerini kendi dışındakiler üzerinden yaşarlar. Mutlu olması için iyi bir eş, keyif alabilmesi için iyi bir arkadaş, dertleşebilmesi ve rahatlayabilmesi için iyi bir dost, başarılı olabilmesi için iyi bir işyeri olması gerektiğini düşünür. Tüm çabası ve kaygısı da bundan olur hale gelir. 

Peki olması gereken gerçekten böyle midir? Bizler gerçekten sahip olduklarımız, ulaşabildiklerimiz ile mi bir noktaya geliyoruz veya gelemiyoruz? Mutlu olmamızda belirleyici olan şey; satın alabildiklerimiz, tavlayabildiklerimiz, hayatına dahil olabildiklerimiz midir? Hayatta iyi bir noktaya gelebilenler, motivasyonu yüksek olanlar, bereketi yaşayanlar, ümitvari olabilenler “iyi olanı alabilenler” midir gerçekten? Yoksa bu konuda da yanılıyor olabilir miyiz? 

Bir insan birçok şeyi veya insanı kazanabilir. Ancak bunların hepsi dış dünyada var olan nötr şeylerdir. Günün sonunda anlam yükleyen, iç dünyasında olumlu veya olumsuz bir yere yerleştirip duyguya giren kendisi olur. En çok vakit geçirdiği, en çok yargılarından etkilendiği, en çok iyide veya kötüde tetiklendiği varlık yine kendisi olur. Yaşadığı problemler de farklı anlamlar kazanmaya başlar böylece. 

İnsan birçok kişiyi ve birçok şeyi de kaybedebilir. Oysa iyi bir kendi olanın kaybettiği de kendi lehindedir. Çünkü iyi bir kendi olanın payına da iyi olanlar düşmeye başlar. Ancak zamanında “iyi olan bana gelsin” değil de “ben gerçekten iyi olayım” amacında olanlar en çok iyi olanı hak eder. Bu da birçok şeyi gerektirir ve beraberinde getirir. 

Bu durumda, kendisine ne kadar karakter katabildiği, seçimlerini ve tepkilerini ne kadar doğrudan yana kullanabildiği, somutta ve soyutta ne kadar güçlenebildiği önem kazanır.

Tek başına da mutlu olabilen, basit gözüken bir işi yaparken de çok keyif alabilen olmak... Karşılaştığı olaylarda hemen tepki vermeyen, yaşadığı olumsuzluğun dahi onunla konuştuğunu bilip doğru cevabı vermeye çalışan olmak... Yolculuğuna “almak” için değil de “vermek” için çıkmak… İlişkilerinde canlılık, motivasyon, ümit, yaşama sevinci, yöntem vererek düşeni kaldırabilen olmak... Bazen güneş olup yolunu göstermek, bazen su olup yeşertmek, bazen rüzgar olup arkasından iterek hız katmak... Ama nerede ve kiminle olursa olsun insanların “iyi bir kendi’ leri olabilmesi için emek vermek...

İşte böyle böyle güzelleşir insan. Böyle böyle verdikçe toplar bütün güzellikleri kendinde. Topladıkça da iyi bir kendisi olmaya başlar.

İnsanlar iyi ve güzel olanı satın almaya konsantre olurlar. Oysa insanın önce “iyi bir kendi” olmalıdır. Çünkü yaşadığı her şey kendi ile ilgilidir. Bu sefer daha iyi bir kendimiz için yola çıkalım mı? :)

💧 

Deneyimsel Tasarım Öğretisi ve Karar temalı blog

Deneyimsel Tasarım Öğretisi, insanın amacını amaç edinmiştir. 
Hayatta mutlu ve başarılı olmak...

" İnsanoğlunun, yeryüzünde var olduğundan beri, en büyük dostu ve düşmanı hiç değişmedi. Aynadaki kişi..."  Yahya Hamurcu

Kim Kimdir İnsan Tanıma Sanatı

İlişkilerde Ustalık

Başarı Psikolojisi

Sakınmada Ustalık

Designer (Strateji Tasarımcılığı)

💧